१६.१२°C काठमाडौं
काठमाडौंमा वायुको गुणस्तर: १५८

नेकपाको आदित्य ज्योतिपथ

युग पाठक

‍ — यो मुलुकमा सिधासिधा भन्नुपर्ने कुरा धेरै छन् । सिधा कुरा हो, विष्णु पौडेल नेपाल कम्युनिष्ट पार्टी (नेकपा) का महासचिव हुन् र बालुवाटारको सार्वजनिक जग्गा व्यक्तिका नाममा सार्ने किर्तेकारितामा उनको मुख्य भूमिका छ । यो पनि उत्तिकै सिधा कुरा हो कि उनलाई भूमाफियाले त्यो जग्गा उपहार दिएको हो । औपचारिकताका लागि बनाइएका कागजपत्रको कुरा गरिरहनु परेन । एउटा जाली वक्तव्य निकालेर उनी उम्कने ठाउँ छैन ।

नेकपाको आदित्य ज्योतिपथ

पौडेललाई चोख्याउन सरकारले प्रवक्ता गोकुल बास्कोटाको कुटिल अनुहार अगाडि सार्‍यो । सिधा कुरा यो पनि हो कि यस्ता धेरै प्रसंगमा यही अनुहार क्यामेरा अघिल्तिर उभ्याइने गरिएको छ । वाइड बडी भ्रष्टाचार प्रकरणमा पनि सरकारले यही अनुहार अघि सारेको थियो । संसदको सार्वजनिक लेखा समितिले वाइड बडी खरिदमा भ्रष्टाचार भएको किटान गरेपछि यही अनुहारले कुटिलतापूर्वक समितिको प्रतिवेदनलाई दुत्कारेको थियो । लगत्तै सरकारले लेखा समितिको प्रतिवेदन छल्न आफैं छानबिन समिति बनाएको घोषणा गर्‍यो । अन्ततः त्यो समितिलाई नियुक्ति नै नदिएर विघटन गरियो । हाइसन्चो !

ठमेलमा गुठीको जग्गा मासेर छाया सेन्टर बनाइयो । पत्रकार जेबी पुनले यसबारे अनुसन्धानामूलक विस्तृत रिपोर्ट नै प्रकाशित गरे । स्थानीय जनताको विरोधका बाबजुद नेकपाका नेता योगेश भट्टराईले चोरबाटोबाट छिरेर छाया सेन्टर उद्घाटन गरे । त्यसैगरी ह्यात होटलले चर्चेको जग्गाका सन्दर्भमा पनि यस्तै शृंखलाबद्ध समाचारहरू प्रकाशित भए । अनेक गुठी लगायत कैयौं सरकारी जग्गाजमिन रातारात व्यक्तिका नाममा सारिएको रहस्योद्घाटन भैरहेको छ । आश्चर्य के भने न नेकपा, नत सरकारलाई नै यस्ता कुराले तातो लगाएको छ ।

पख्नुस्, सिधा कुरा यो हो– आश्चर्य त आम जनतालाई पो लागेको छ, सरकार र नेकपालाई होइन । सार्वजनिक स्मृतिबाट एउटा काण्ड बिर्साउन अर्को काण्डको सिलसिला काफी छ । दुई तिहाइको सरकार बुख्याँचा जस्तो तैनाथ छ, जनताको स्मृति धपाउन । पानीजहाजको कार्यालय उद्घाटन गरेर होस् वा कोही गरिब हुनु नपर्ने वायुपङ्खी घोषणा गरेर, प्रधानमन्त्री केपी ओलीले कुशलतापूर्वक सरकार चलाइरहेका छन् । जनताको बीचमा सबै लज्जा छताछुल्ल भैसकेको समेत पत्तो नपाउनेगरी उनको

वायुपङ्खी सवारी जारी छ । यो स्तरको लज्जा पचाउन सजिलो छैन । धन्न, प्रधानमन्त्री ओली र नेकपाले एउटा चमत्कारी सिद्धान्त पाएका छन्– आदित्य ज्योतिपथ ।

आदित्य एक बिरामी बालक हुन् । यो पनि उत्तिकै सिधा कुरा हो । उनलाई गुगल ब्वाई कसले बनायो ? गुगल भनेको कुनै चमत्कार होइन । अरु विशेषता छाडेर आदित्यको नाममा जोडिएको अर्थलाई मात्र हेर्ने हो भने यो इन्टरनेट वेबसाइट खोज्ने अर्को वेबसाइट हो । अंग्रेजीमा यसलाई सर्च इन्जिन भन्ने गरिएको छ । संसारभरिका वेबसाइटमा राखिएका दर्जनौं भाषाका अनेकन सूचना र ज्ञान यसले खोजेर प्रस्तुत गरिदिन सक्छ ।

आर्किटेक्चरदेखि आइन्सटाइनका जटिल वैज्ञानिक सिद्धान्तसम्म, साहित्यदेखि संगीतका सिर्जनासम्म, पुरातात्त्विक खोजदेखि अन्तरिक्ष विज्ञानसम्म, गणितका अनेक खेलदेखि जोन न्यासको गेम थ्योरीसम्म, जे खोजे पनि गुगल हाजिर छ । आदित्य र उनलाई भगवान बनाउन तम्सिएका मानिसहरूमात्र होइन, आफूलाई चमत्कारी दाबी गर्ने बाबाहरूसम्म कसैले पनि गुगलले देखाउन सक्ने सबै कुरा बुझ्न सक्दैनन् । पुस्तौं–पुस्ताले आविष्कार गरेको र हजारौं मानिसले हजारौं घन्टा खर्च गरेर इन्टरनेटमा राखेको सूचना र ज्ञान कुनै एक मानिसले एउटा जिन्दगीमा न बुझेर सक्छ, न जानेर ।

त्यसैले एउटा बिरामी बालकलाई गुगल ब्वाई भनेर हल्ला गर्नु जति मुर्खतापूर्ण कुरा हो, त्यसलाई पत्याउनु मुर्खताको मूर्ति थापेर पूजा गर्नु जत्तिकै हो । अझ खराब कुरा एउटा बालकलाई बालसुलभ जीवनबाट च्युत गरेर धार्मिक व्यापारको घेराभित्र कैद गर्नु हो । बाल अधिकारको सरासर हनन हो र एक गैरकानुनी काम हो । आदित्यको नाममा धार्मिक प्रतिष्ठान नै बनाएर जानेमानेका व्यापारी, उच्चपदस्थ कर्मचारी लगायत सक्रिय छन् । अझ खतरनाक कुरा त के भने सरकारले प्रतिष्ठानका नाममा जनताको पसिनाबाट उठेको पैसा खन्याएको छ । आदित्यका नाममा चलेको धार्मिक व्यापारमा सरकारको प्रत्यक्ष संलग्नता र प्रोत्साहन देखिनु आपत्तिजनक हो कि होइन ?

जनताले विवेकको मत प्रयोग गर्छन् भन्ने मान्यताका आधारमा लोकतन्त्रमा चुनाव हुन्छ । त्यो विवेक त्यसपछि विजेता दल र उसले बनाउने सरकारलाई हस्तान्तरण गरेको मानिन्छ । सरकारले समाजको खुसहालीका निम्ति त्यो विवेक प्रयोग गर्छ । मन्त्रालयहरू, योजना आयोग आदि–आदि त्यही विवेक प्रयोग गर्ने औजार हुन् । ओली सरकारले त झन् भएका संस्थागत संरचनाले नपुगेर नयाँ थिङ्क ट्यांक पनि बनाएको छ ।

प्रश्न उठ्छ– धर्मका व्यापारीहरूले एक बिरामी बालकका नाममा बनाएको आदित्य ज्योतिपथमै हिँड्नुछ भने सारा संस्थागत संरचना किन चाहियो ? सिंगो मन्त्रिपरिषद, योजना आयोग, थिङ्क ट्यांक, कर्मचारीतन्त्र, विश्वविद्यालयहरू के एउटा बिरामी बालकको चमत्कार हेर्न तलब थापेर दर्शकदीर्घामा बसेका हुन् ?

एमाले र माओवादी नामका दुई पार्टी मिलेर नेकपा बनेको सिधा–सिधा सत्य हो । एमालेले बहुदलीय जनवादलाई आफ्नो निर्देशक सिद्धान्त मानेको थियो भने माओवादीले एक्काइसौं शताब्दीको जनवादलाई मार्क्सवाद–लेनिनवाद–माओवादको एक विकसित कार्यदिशा बताएको थियो । एक हुनुभन्दा अगाडि र एक भैसकेपछि उनीहरूले आफूलाई कम्युनिष्टका रूपमा चिनाउँदै आएका छन् ।

कार्ल मार्क्सले संसारलाई दिएको मुख्य ज्ञान हो– मानव समाज कुनै दैवी चमत्कारबाट होइन, मान्छे र मान्छेले बनाएको समाजकै नियममा चल्छ । पछिल्ला शताब्दीमा धर्म र दैवी चमत्कार केवल धार्मिक संस्था र राजनीतिक शक्तिले विभिन्न तहका सत्ता आर्जन गर्न र आफू शक्तिशाली हुन प्रयोग गरिरहेका छन् । याद राख्नुस्, उनीहरूको सत्ताचाहिँ त्यही धार्मिक भावनालाई पनि हिसाब–किताबमा सञ्चालन गरेर मात्र चल्छ ।

नेपालमा जब आफूलाई कम्युनिष्ट भन्नेहरूले आदित्य ज्योतिपथलाई मार्गदर्शन सिद्धान्तको रूपमा खुलेआम उपयोग गर्न खोजेको देखियो, हालसम्म थुपारिएका दस्तावेज केवल भ्रमका पुलिन्दा रहेछन् भन्नुपर्ने भयो । नपत्याए नेकपाका अध्यक्ष तथा प्रधानमन्त्री ओली र अर्का अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाललाई सोध्नुहोस् । प्रधानमन्त्री ओलीले त आदित्यको अद्भुत क्षमताको दुहाइ दिँदै वैज्ञानिकहरूलाई नै दुत्कारिरहेका छन् । अनि आदित्य ज्योतिपथ उल्लेख गरिएको ब्यानर मुन्तिर ओली र दाहाल दुवै रामनामी वस्त्र ओढेर विराजमान देखिन्छन् ।

सिधै भन्नुपर्छ– नेकपालाई दुई अध्यक्षले आदित्य ज्योतिपथतिर डोर्‍याउनुका दर्दनाक कारण छन् । यो लेखको सुरुमै उल्लेख गरिएका भ्रष्टाचारका नमुनाहरू सम्झौं । अख्तियारदेखि अदालतसम्म, कर्मचारीतन्त्रदेखि सेना र प्रहरीसम्म, अनि ठूला दलहरू सबै भ्रष्टाचारको पाउजेब बजाएर हिँड्न बाध्य छन् । ती पाउजेबका छन्छन् क्षितिजसम्म गुञ्जायमान सुनिन्छ । गोर्खाली सत्ता स्थापना भएदेखि आजसम्म सत्ता र यसका अंगहरूमा पुग्नेले व्यक्तिगत सम्पत्ति आर्जन गर्न त्यो सत्तालाई प्रयोग गरेको इतिहास छ । आजसम्म सत्ताको दोहन जारी छ । नेकपाले त्यही सत्ताको विरासत धान्ने पछिल्लो मौका पाएको मात्र हो ।

सत्ताको विरासतलाई जस्ताको तस्तै काँध थापेर परिवर्तनको कुरा गर्नु भनेको काशी जाने कुरा गरेर कुतीको बाटो चम्पत ठोक्नु जस्तै हो । यो विडम्बना बाँच्न नेकपा बाध्य छ । प्रधानमन्त्री ओलीले पानीजहाज र रेलको उडन्ते गफ गरेर चुनाव जिते, हालसम्म पनि उनको उडन्ते गफ जारी छ । जीवनको सत्य थाहा पाउने मामलामा आमजनता जति चमत्कारी कोही हुँदैन ।

सरकारी स्कुल ध्वस्त हुने क्रम जारी छ, निजी स्कुलमा पढाउने क्षमता आम जनतासँग छैन । एक महँगो निजी अस्पतालको विज्ञापन गर्न प्रधानमन्त्री स्वयम् पुग्छन्, तर आम जनतासँग उपचार नपाएर मर्ने बाहेकको विकल्प छैन । सार्वजनिक अस्पताललाई साधन सम्पन्न र जनताको पहुँचसम्म पुर्‍याउने त परैको कुरो, प्रधानमन्त्री त्यहाँ पनि बिरामी बालकको चमत्कारमाथि प्रकाश पारेर समय बिताउँछन् ।

एक वर्ष पुग्दा–नपुग्दै आफू असफल भैसकेको थाहा पाएपछि प्रधानमन्त्री र नेकपासँग आदित्य ज्योतिपथ बाहेक के बाँकी छ त ? हो, चमत्कारको भाषण बाहेक नेकपासँग अब केही बाँकी छैन । उसको असफलता छोप्ने हदको प्रयत्न पनि दिनहुँ असफल भैरहेछ । रामनामी ओढेर आदित्य ज्योतिपथको प्रचार गर्न प्रधानमन्त्री ओली बाध्य छन्, अध्यक्ष दाहाल अभिशप्त छन् ।

नेकपाको आदित्य ज्योतिपथमा धनाढ्या व्यापारी, ठूला कर्मचारी सबै ठूलाहरूको साथ छ । नेकपालाई कम्युनिष्ट पार्टी ठानेर दिनहुँ आफ्नै विवेकमाथि प्रश्न खेपिरहेका नेता–कार्यकर्ता कोही बाँकी छन् भने उनीहरूको हालत हामी बुझ्न सक्छौं ।

प्रकाशित : वैशाख ७, २०७६ ०८:१०
प्रतिक्रिया
पठाउनुहोस्
जनताको राय

बैंकमा लगानीयोग्य रकम थुप्रिएर साढे ६ खर्ब नाघेको छ। बैंकहरूले ब्याजदर घटाउँदासमेत कर्जा प्रवाह बढ्न नसक्नुको कारण के हो?