मसेन्जरको भिडियो–कलमा मैले देखें, बुवालाई आँगनमा सुताइएको थियो । आँखा बन्द थिए । अनुहार ख्याउटे । श्वासप्रश्वासको चाप बढेको थियो । मेरो कान्छो दाइ भूपेन्द्रले ‘यो शान्ताको तर्फबाट’ भनेर बुवाको मुखमा पानी खुवाउँदै गरेको देखेपछि मेरा आँखा एक्कासि धमिला भए । मैले वरिपरि तिरमिर–तिरमिर देखें । हेर्न नसकेर चल्दै गरेको मेसेन्जरको भिडियो बन्द गरें । भक्कानिएर उभिएकै ठाउँमा थ्याच्च बसें । त्यतिबेला मेरो कर्मथलो क्यानडामा झमक्कै साँझ परेको थियो । मलाई लाग्यो, फेब्रुअरी ७ को त्यो साँझ मेरो संसार अँध्यारो बनाउन आएको हो ।
