जो नाच्छन् अरूका लागि

अनुहार लुकाएर नै समाजसेवाको बाटोमा आफूलाई दौडाउने यात्रा तय गरेका उनी हुन् चन्द्रागिरि–९ मच्छेगाउँका २३ वर्षीय किसन रोका । रोबोट डान्स र अक्टोपस जस्तै शरीरको चाललाई परिवर्तन गर्दै नाच्छन् । उनले छद्म नाममा समाजसेवाको आफ्नो ध्याउन्तीलाई दैनिक अपडेट गर्दै आएका छन् ।

जो सडकमा मुकुन्डो लगाएर नृत्य गर्छन् र जम्मा भएको रकम समाजसेवामा लगाउँछन् । दिनेले दिएपछि लिनेको हात कसैको अगाडि नआओस् भन्ने चाहन्छन् किसन । भन्छन्, ‘समाजमा मेरो नाम र अनुहारभन्दा पहिले काम अगाडि आओस् । मेरो कामलाई प्रोत्साहन गर्नेहरूले पक्कै पनि नाम र अनुहार त पछि त्यत्तिकै थाहा पाइहाल्नु हुन्छ नि ।’ आगोले पोलेर हाल कीर्तिपुर अस्पतालमा उपचारत जोरपाटीकी पूजा कार्कीलाई सहयोगार्थ किसनले हालै मात्र वसन्तपुरमा दुई दिन नृत्य प्रस्तुत गरे । दुई दिनमा संकलन भएको १५ हजार रुपैयाँ हाराहारी रकम उनले पूजालाई अस्पताल गएर हस्तान्तरण गरे । त्यस्तै काम गर्ने क्रममा दुई तलाबाट खसी घाइते भएका हेटौंडाका सुजन रानामगरको सहयोगार्थ उनले स्वयम्भूमा दुई दिन नृत्य गरी झन्डै ८ हजार रुपैयाँ जुटाए ।

उनी सार्वजनिक स्थानहरूमा संगीतका लागि चाहिने सामग्री जोरजाम गर्छन् र उही सिल्भर रङको पहिरनमा देखा परेर रोबोट डान्स गर्न सुरु गर्छन् । दर्शकको भीड लाग्छ तर उनको वास्तविक अनुहार भने हेर्न पाइँदैन । उनी दुई घण्टा जति निरन्तर नृत्य गर्छन् र दर्शकसँग मास्क लगाएर नै केही नजिक भएर आफ्नो बाटो लाग्छन् ।

असहाय र पीडामा परेकाहरूलाई आफ्नो कलाकारितामार्फत सहायता गर्ने उनको सोख छ तर अनुहार बाहिर सार्वजनिक गर्न रहर छैन । अहिले समाजसेवाको नाममा सामाजिक सञ्जालमा प्रचारका होडबाजीबाट उनी सतर्क छन् । उनी मिडियामा त आउँछन् तर कामबारे मात्र बोल्छन् । ‘मेरो परिचय नै मेरो कला र समाजसेवा हो । म अनुहार अगाडि ल्याएर मेरो बाहिरी रूपलाई प्रचार गर्न सक्दिनँ,’ उनी भन्छन्, ‘मेरो व्यक्तिगत रूपमा जे जति गर्न सक्छु काम नै गरेर देखाउँछु भन्ने सोच हो ।’

विगत पाँच वर्षदेखि उनी नृत्यको क्षेत्रमा छन् । रोबोट मात्र नभएर हिपअप, नेपाली, कथक नृत्यमा उनको खुबी छ । आफ्नो दैनिकी चलाउन उनले नृत्य प्रशिक्षण कक्षा पनि सञ्चालन गरेका छन् । हप्ताको दुई दिन भने उनी समाजसेवाका लागि सडकमा नृत्य गर्छन् । उनले भने, ‘हरेक हप्ता फरक लोकेसन र बिरामीहरू खोज्ने मेरो अर्को काम हो । सोसल मिडिया र चिनेजानेका साथीभाइहरूबाट बिरामी पत्ता लागेपछि उहाँहरूसँग भेटघाट गर्छु र कार्यक्रमका लागि अनुमति लिन्छु ।’ यो हप्ता भने खराब मौसम र कोरोना संक्रमणको दोस्रो लहरले वातावरण प्रतिकूल बन्दै गएकाले कार्यक्रम गर्ने स्थान र कुन बिरामीलाई सहायता गर्ने उनले टुंगो लगाउन सकेका छैनन् । ‘होली खेल्ने क्रममा एकजना नानी घाइते भएर उपचार गराइरहेको पत्ता लागेको छ र फेरि वसन्तपुरमा नै कार्यक्रम नै गर्ने सोचेको छु तर निश्चित भने भएको छैन,’ उनले भने । उनले मच्छेगाउँस्थित स्थानीय वडा कार्यालयमा पनि अनुमति लिएका छन् । केही पीडित व्यक्तिहरूलाई सडक नृत्य गरेर सहयोग जुटाउँछु भनेपछि किसनलाई स्वीकृति दिइएको वडाध्यक्ष देवेन्द्र महर्जनले बताए ।

समाजसेवामा रुचि राख्ने किसनलाई अहिले थोरै भए पनि सहयोग गर्न पाउँदा निकै सन्तुष्टि मिलेको छ । पाँच वर्षअघि सडकमा बेवारिसे वृद्धलाई सहयोग गर्दा मनमा आएको समाजसेवाको भावनालाई अहिले निरन्तरता दिएको उनको भनाइ छ ।

कला र समाजसेवालाई सँगसँगै लैजान पाउँदा झन् उनी दंग छन् । कला नै समाजसेवाका लागि काम गर्ने आधार भएको उनको बुझाइ छ । यसमा उनले उही कला र उनको काम देखाउने उनको प्रण छ । उनको यो सानो प्रयासले तत्काल कसैको घाउको मलमपट्टी बनिदिओस् भन्ने कुरामा भने उनी सदैव तत्पर छन् ।